‘Er is ons tijd gegund om dit op onze manier te doen’

Alyssa Kubbe is een prachtig meisje van dertien jaar. Ze woont aan de Oostervoort in Winterswijk, een woonlocatie voor mensen met een ernstige meervoudige beperking. Haar ouders Remco en Judith en broertje Damian wonen vlakbij. ‘We zien dat het goed gaat met Alyssa, dat ze zich hier thuis voelt. Ook wij hebben onze draai weer gevonden. Maar dat wil niet zeggen dat het nooit meer pijn doet dat ze niet meer bij ons woont.’

Remco en Judith Kubbe vertellen op de eerste warme zomeravond in april in de tuin van de Oostervoort hun verhaal. Dat begint met hoe zij per toeval in aanraking kwamen met deze locatie. Judith: ‘We waren op zoek naar een snoezelbuis en het team bood die te koop aan. We kregen een rondleiding en zeiden tegen elkaar “dit is de plek waar we willen dat Alyssa gaat wonen als ze achttien is”. Ze was toen negen.’

Rust
Remco en Judith konden toen niet vermoeden dat het anders zou lopen. Remco: ‘Alyssa vraagt veel aandacht. Thuis werd het steeds moeilijker om haar de structuur en regelmaat te bieden die ze nodig heeft. Ze uitte haar boosheid ook steeds vaker fysiek. We wilden haar en ons wat rust gunnen en besloten om met Estinea in gesprek te gaan over wat er mogelijk was bij de Oostervoort. Die mogelijkheden bleken er te zijn. We spraken af dat Alyssa een keer in de twee weken op zaterdag naar de Oostervoort zou komen. Hier kon ze gewoon haar gang gaan in een omgeving zonder overbodige prikkels.’

Slikken
‘We wilden goed kijken of Alyssa hier paste,’ vertelt persoonlijk begeleider Lisa Heutinck. ‘De andere bewoners zijn veel ouder. Bovendien heeft Alyssa vanwege haar jonge leeftijd andere ondersteuning nodig.’ Judith: ‘Eigenlijk ging het meteen goed. Toen ze hier net een paar maanden kwam, hoorden we dat de Oostervoort ging uitbreiden. Het team vroeg ons of dat iets voor ons zou kunnen zijn. Dat was wel even slikken, Alyssa moest nog tien worden. Maar de manager zei: “Alyssa is nog jong, wat als ze hier nu eerst eens iets meer dan de helft van de week komt wonen?” Dat is zo ongelooflijk fijn, als er ook aandacht is voor het proces waar je als ouders in zit.’

Open gesprekken
In het begin woonde Alyssa van woensdag tot zondag aan de Oostervoort. Remco: ‘Voor haar was het al snel goed, maar voor ons ging het te snel. Daar hebben we heel wat gesprekken over gevoerd.’ Lisa: ‘Wat helpt, is dat jullie zo open zijn en aangeven waar jullie mee zitten. Daarbij zijn jullie steeds blijven kijken naar wat voor Alyssa het beste is, ook al was dat soms moeilijk.’ Remco: ‘We kunnen altijd bij het team terecht. Ik maakte me op een gegeven moment zorgen over al die grote jongens die hier wonen. Maar ook over onderwerpen als seksualiteit hebben we open gesprekken.’ Judith: ‘We hebben nog lang vastgehouden aan dat Alyssa ook een paar nachtjes in de week bij ons thuis was. Want hoe goed het ook met haar ging, ik had het gevoel dat ik faalde. Maar er is ons echt tijd gegund om dit op onze manier te doen.’

Zelf ervaren
Om te zorgen voor een soepele overgang en gelijke aanpak deelden Judith en Remco met het team hoe zij het thuis deden. Andere dingen moest het team zelf ervaren. Judith: ‘Wij hadden bijvoorbeeld geadviseerd om een slot op haar kledingkast te doen, maar ze wilden het eerst zonder proberen. Op een gegeven moment kreeg ik een appje dat Alyssa een feestje had gebouwd. Ze had al haar kleren uit de kast gehaald en besmeurd met sudocrème. Toen heb ik wel even moeten lachen.’ Remco: ‘Het team kijkt altijd naar wat Alyssa nog kan leren. Ook op school gaat het beter sinds ze hier woont. Ze is rustiger en komt daardoor weer tot nieuwe dingen aanleren.’

Verwerkingsproces
Sinds de zomer van vorig jaar woont Alyssa volledig aan de Oostervoort. Judith: ‘Op zondag halen we haar altijd op en na het eten brengen we haar weer naar huis. Ik ga niet zeggen dat het geen pijn meer doet als ik zie hoe blij ze is als we de straat inrijden.’ Remco: ‘De zorg voor je kind overdragen is een heel verwerkingsproces. Gelukkig wonen we in de buurt en zien we Alyssa een paar keer per week. We hebben zelfs de huissleutel en kunnen bij haar wanneer we maar willen!’