HeaderVervolg

"Albert leert mij dat echt contact ontstaat wanneer ik kwetsbaar durf te zijn"

Geplaatst op: 15-6-2021

Albert en Amy

Albert van Eerden woont bij Estinea, op het Whemerpad in Aalten. Amy ten Dolle is zijn begeleider. Amy: “Albert is eigenlijk altijd goed gehumeurd en gaat graag fietsen of op pad om ergens wat te eten of te drinken. Af en toe neemt hij je in de maling, wanneer je hem hiernaar vraagt, geeft hij antwoord met een grote glimlach. Dan weet je vaak genoeg ;)

Wie is Amy?

“Ik ben 26 jaar en werk sinds vier jaar bij Estinea. Ik ben een echt familiemens, tennis graag en hoop vooral dat ik in mijn werk toegankelijk ben voor de cliënten. Om me te blijven ontwikkelen start ik in september met de master pedagogische wetenschappen. Ik hou ervan me te verdiepen in de ander, blijf altijd nieuwsgierig.”

Wat is voor jou een geluksmoment?

“Geluk zit ‘m in het alledaagse: samen wandelen, koken, eten, grapjes maken met elkaar. Met cliënten en collega’s. Albert houdt bijvoorbeeld van samen koken of bakken en het daarna uiteraard samen opeten. Samen deze momenten beleven en dat delen, geeft plezier en een ontspannen sfeer. Ik geloof ook heel erg in de gedachte ‘wat ik geef, krijg ik je terug’. Wanneer ik plezier heb in mijn werk, voelt de ander dit. Ik hoop hiermee te bereiken dat zij ook een fijne dag hebben. Naast dat ik wat aan de cliënten probeer mee te geven, ontvang ik ook van hen. Ik leer meer tevreden te zijn met wat ik heb, om meer stil te staan bij mooie momenten in het hier en nu en me te laten verrassen. Laatst kwam een nummer van Queen voorbij op de radio, toen bleek een cliënt daar fan van te zijn. Dan heb je ineens een gespreksonderwerp erbij. En als ik in de gang loop en ik zie dat iemand een binnenpretje heeft, word ik ook blij.”

Wat drijft je in je vak?

“Ik blijf puzzelen hoe ik iemand goed kan ondersteunen. Daar word ik creatief van. De ene keer ga ik zingen tijdens het tandenpoetsen en leid ik een bewoner daarmee af van een activiteit die hij vervelend vindt. Dat werkt. Ik vind het belangrijk dat mensen zich thuis voelen bij mij. De band die ik met een bewoner heb, is daarvoor de basis. Deze wordt versterkt wanneer je leuke momenten met elkaar deelt, maar ook moeilijke momenten. De oprechtheid van de bewoners vind ik sowieso heel mooi: ze uiten zich op een ontwapende manier, open en kwetsbaar. Ik zou dat ook vaker willen doen. Ik voel me vaak bezwaard als ik bijvoorbeeld aangeef dat ik moe ben. Ik heb gauw het gevoel dat ik de ander opzadel met mijn gevoel. Maar meestal is dat niet zo. Meestal vindt de ander het juist fijn wanneer ik mijn gevoel deel. Dan ontstaat er ruimte voor echt contact. Misschien is dat ook wel wat ik leer van Albert en de andere bewoners: om echt contact te maken, gewoon door mezelf te zijn, in alle kwetsbaarheid. Net als zij dat doen.”